اي كاش حقايق هم به زيبايي اعداد بود

امروز مصاحبه وزير اقتصاد رو در مورد تورم خوندم خداييش خيلي هم متوجه نشدم كه چي شد بالاخره تورم كم شد اما ظاهرااز صحبتهاي آقاي دانش جعفري ميشه اينطور استنباط كرد كه منظور دولت از كاهش نرخ تورم در واقع كاهش نرخ رشدتورمه مثال ميزنم
فرض كنيم نرخ تورم در سال 83 برابر40% بوده و در سال 84 شده 50%بدين ترتيب نرخ رشد تورم شده 25درصد
حالا سال 85 نرخ تورم شده 60%كه بدين ترتيب اگر چه نرخ تورم همچنان در حال رشده اما از قدرت رشد اون كم شده ونرخ رشد اون بجاي 25%شده 20%اما نه اينكه تورم كم شده باشه چون تورم بالاخره 10%ديگه اضافه شده
به عبارتي احتمالا تا حالا منظور دولت از كم شدن نرخ تورم در واقع كوچك شدن نسبت جي بوده نه خود نرخ تورم كه اگر واقعا اينطور باشه بايد اين رو هم از عجايب گزارشدهي تلقي كرد



وزير امور اقتصادي و دارايي نرخ تورم در سال 83 را 2/15 درصد عنوان و تصريح كرد: نرخ تورم در سال 84 به 1/12 درصد كاهش يافت. در پايان فروردين ماه 85 نرخ تورم به 1/11 درصد، در پايان ارديبهشت ماه به 5/10 درصد، در پايان خردادماه به 3/10 درصد و در پايان تيرماه به 10 درصد كاهش يافت. اين وضعيت عملكرد مطلوبي را از دولت در زمينه كاهش نرخ تورم نشان مي‌دهد.

او ادامه داد: اين در حالي بود كه سوء برداشت‌هايي از كاهش نرخ تورم ايجاد شده بود. در پاسخ به اين سوء برداشت‌ها بايد گفت تورم مشتق دوم است و رشد را در نظر مي‌گيرد در حالي كه افزايش قيمت يك مقوله ديگر است. در واقع مي‌توان گفت شتاب گرفتن نرخ تورم در سال 85 كاهش يافته است.

راستي افزايش قيمت واقعا يك مقوله ديگه اي از تورمه ؟

تكنيكال؟ فاندمنتال؟.....يا هردو

زياد شنيده ايم كه براي خريد يك سهم تحليل را بر اساس مباني فاندمنتال انجام دهيم وخريد و فروش را بر اساس روش تكنيكال . امروزه روز اين موضوع توسط گروه كثيري از فعالان بازار مورد پيشنهاد قرار ميگيرد وبه نظر ميرسد كه اين ايده در حال فراگير شدن در بازار سرمايه ايران ميباشد
اما به واقع اين نگرش تا چه حد داراي اعتبار مي باشد ؟
پاسخ به اين سوال شايد چندان خوش آيند نباشد و حركتي بر خلاف جهت آب در بازار سرمايه به نظر برسد اما واقعيت اين است كه چنين نگرشي نسبت به تحليل در واقع يك نگرش تركيبي است كه اساس و مباني تحليل را به زير سوال خواهد برد .
اجازه دهيد تا در ادامه به بحثي هر چند مختصر در اين خصوص بپردازيم
حتما به توجه داريد كه مباني تحليل در اين سه روش كاملا از يكديگر مستقل مي باشند به نحوي كه
هنر يك بنياد گرا جستجوي سهامي ارزشمند است كه امروز مورد اقبال بازار نيست و اين روش مبتني براستراتژي بزخري ميباشد (با پوزش از تحليلگران بنيادي متاسفانه اين ترجمه اي است كه يكي از مترجمين عزيز براي اصطلاح مترادف انگليسي آن بكار برده و بنده با توجه به عدم اشراف لازم نسبت به زبان خارجه عينا از لغت مذكور استفاده كردم) اما به شخصه اصطلاح خريد در آرامش را پيشنهاد ميكنم
بنياد گرايان با نگاه سرمايه گذاري وارد بازار مي شوند و هميشه بازده نمايي را در نظر داشته و به نوسانات لحظه اي با توجه به هزينه معاملات توجه محوري و تاثير گذار ندارند
اما درروش تكنيكال كه در واقع در نقطه مقابل روش فاندمنتال قرار دارد توجهي به ارزش واقعي سهم نداشته و به دنبال بازده سرمايه در مقاطعي هستند كه قيمت سهم در حال رشد مي باشد استراتژي اين گروه مبتني بر استراتژي كله شق ها مي باشد (باز هم با پوزش از تحليلگران تكنيكي از بكار بردن اصطلاح نامانوس كله شق ها كه باز هم نشات گرفته از عدم احاطه بر زبان انگليسي مي باشد از مترجم يكي از كتابهاي بورسي نقل گرديده است )
به عبارتي اينان در روند هاي صعودي اقدام به خريد ميكنند و معتقدند كه قيمت بالا چندان مهم نيست چرا كه بالاخره يك نفر حاضر خواهد بود تا در قيمت بالاتر هم اين سهم را بخرد پس اين گروه به دنبال خريد در آرامش نيستند و اينان معتقدند كه كليه عوامل تاثير گذار بر روي ارزش يك سهم در قيمت آن نهفته و اين در حالي است كه بنياد گرايان معتقدند كه قيمت امروز سهم قيمتي است اشتباه و ارزش واقعي ميتواند كمتر و يا بيشتر از آن باشد
از طرف ديگر در روش ماركويتز كه چند روز قبل هم يك مقاله اي از آن تقديم كرديم برخلاف اين دو روش هيچ توجهي به قيمت و ارزش ندارند و تنها به دو عامل ريسك و بازده تك سهم و مجموعه سهام توجه دارند
پس بدين ترتيب اين سه روش هر يك بازار را از نگاه ويژه خود نگاه ميكنند . نگاهي كه شايد داراي تلاقي چنداني هم نباشد .
پس اگر قرار باشد ما يك سهمي را بر اساس فاندمنتال بررسي كنيم و آنگاه بر مبناي تكنيكال خريد كنيم پس نگاه ما ديگر نگاهي بنيادي نيست چرا كه سيگنال را از تكنيكال گرفتيم وزماني تكنيكال سيگنال قطعي را اعلام مينمايد كه سهم روند خود را پس از عبور از موانعي تاريخي آغاز نموده باشد در حالي كه بايد به نكته بسيار با اهميت توجه داشت كه فاندمنتال به دنبال ايجاد سيگنال است نه پيروي از آن
از طرف ديگر تكنسيني كه با نگاهي بنيادي به دنبال سيگنال بخواهد باشد در واقع بديهي ترين اصل تكنيكال را زير پا گذاشته چرا كه ميدانيم كه تكنيكال بجز حجم و قيمت نبايد هيچ عامل ديگري در آناليز وارد نمايد در حالي كه بر اساس روند حاضر تكنسين ما حجم و قيمت را به عنوان پايه اي ترين مبناي تحليل گري به آخرين ابزار تصميم گيري تبديل نموده و در اين صورت ديگر تحليل هاي وي از خلوص لازم بر خوردار نخواهد بود
و به نظر ميرسد كه تركيب روشهاي گوناگون تصميم گيري در واقع مولود نگاهي غير تخصصي به امر تحليل گري است و بازده مكتسبه از آن نيز چيزي بيشتر از عدم استفاده از تحليل نخواهد بود چرا كه بسيارند كساني كه بدون تحليل اقدام به خريد سهام ميكنند و بازده هايي آنچناني را نيز كسب مي نمايند و چه بسيارند كساني كه با تحليل صحيح قادر به كسب بازده هايي بسيار بالاتر از تريدر هاي بدون تحليل مي باشند

بازار درهفته ای که گذشت

حجم معاملات
این هفته در حالی به پایان رسید که روز سه شنیه مصادف بود با عید مبعث رسول اکرم و با توجه به روزهای بین التعطیلی و مصادف شدن با روزهای پاسخگویی دولت به بسته پیشنهادی غرب انتظار میرفت که حجم معاملات افت قابل توجهی داشته باشد که به همین منظور ارزش کل معاملات با 43% افت به 506 میلیارد ریال رسید و در همین راستا تعداد کل خریداران نیز با افت 46 درصدی به 10980 نفر رسید که

شاخص ها
اما از نظر رشد شاخص ها هفته خوبی بود اگر چه این رشد با حجم مناسبی همراه نبود اما در هر صورت بالاتفاق کلیه شاخصها روندی رو به رشد داشتند به نحوی که شاخص کل با 34 واحد که بیشترین تاثیر خود را از رشد 43 واحدی شاخص اصلی گرفته بود .
شاخص مالی و صنعت نیز به ترتیب با 63 و 27 واحد رشد هفته خوبی را پشت سر گذارتند و 50 شرکت برتر نیز هفته خوبی را پشت سر گذاشتند .

خصوصی سازی
خصوصی سازی هم در این هفته چیزی بیشتر از هفته های گذشته برای گفتن نداشت تنها 8 میلیون تومان برای بازاری که در آینده نزدیک شاید به 100 میلیارد دلار برسد !


اوراق مشارکت
معامله با 6.2 % کسر رقمی قابل در خور می باشد که شاید در یک یا دو هفته آتی شدیدا برای حقوقی ها جذاب باشد

بازهم تالار منطقه اي

با افتتاح تالار اراك بيست و دومين تالار منطقه اي هم متولد شد اما بايد از مديران بازار سرمايه سوال كرد كه تا كنون براي گسترش فرهنگ سهامداري در اين بازار چه كاري انجام شده است اين انتقادي بود كه شايد از آغاز افتتاح تالارهاي منطقه اي توسط عبده مطرح شده بود و متاسفانه تا كنون هم هيچ حركت و حتي پاسخي در اين خصوص به بازار ارائه نگرديده
و بايد گفت كه به جز يك سري كلاسهاي جسته گريخته اي كه توسط كانون سهامداران حقيقي و كارگزاري بانك كشاورزي برگزار شده تالارهاي منطقه اي تنها براي رفع تكليف اقدام به برگزاري كلاسهايي نمودند كه اختلاف چنداني با يك جلسه معمولي رو نداشت
الحمدالله توي برگزاري نمايشگاه بازار سرمايه هم كه گويا نگرش كاسبكارانه بر روح اين بازار مستولي شده
برنامه بورس ايراني هم كه انتظار ميرفت حداقل جرقه اي رو بتونه توي بازار سرمايه ايجاد كنه بيشتر مبدل به يك شو تلويزيوني شده كه برخي از شركتهاي بورسي و كارگزاري ها به نمايش توانمندي هاي خودشون پرداختند
راستي فكر ميكنم كه قرار بود بورس ما100ميليارد دلاري بشه به نظر شما با اين تدابير سازمان بورس ميشه به اين بازار رسيد يا اينكه همچون موج سال 82گروه كثيري از مردم كوچه و بازار جلب اين بازار خواهند شد و پس از مدتي مثل سال 83درحالي كه ته جيبشون سوراخ شده فرار رو بر قرار ترجيح ميدن چون بالاخره سوراخ جيب رو ميشه دوخت اما اگه يه وقت مجبور بشي كه كت و شلوارت رو هم گرو بزاري اونوقت چي
شرعا عرفا اخلاقا انسانا هر لحاظ كه حساب كني لازمه كه سهامداران آتي روآشنا كنيد كه اين بازار زماني خوبه كه با دانش و ابزار وارد اون بشي يا بقولي كه

اي كه از كوچه معشوقه ما ميگذري
برحذر باش كه سر ميشكند ديوارش

MPT

روش MPT (Modern Portfolio Theory )
این روش برای اولین بار توسط هری مارکویتز به بازار سرمایه معرفی شد که این تحقیقات توانست برای این دانشمند بزرگ دررشته اقتصاد جایزه نوبل را به ارمغان بیاورد .
اعتقاد اثبات شده دراین روش برمبنای بهینه سازی ریسک وبازده از طریق چند گونه سازی سهام های مختلف استوار شده است . دراین روش به اثبات رسیده که تقسیم سرمایه به سهم های مختلف وبررسی چگونگی ارتباط بین سهام با یکدیگر می توان بدون تعدیل بازده ریسک سبد را کاهش داد . به تعبیری دیگر مارکویتز معتقد است که بازده سبد سهام (Portfolio) برابر بازده وزنی تک تک سهام می باشد اما ریسک سبد الزاما برابر ریسک وزنی سهام داخل سبدنبوده واین موضوع ارتباط کامل با همبستگی یا عدم همبستگی بازده سهام درون سبد بایکدیگر دارد . بر این اساس اگر بطور اتفاقی تعداد 10 سهم را از بازار انتخاب کنیم مطمئنا ریسک این سبد ازریسک تک سهم های بازار کمتر خواهد بود .
« برطبق تئوری مارکویتزبازده یک سبدسهام برابرمیانگین وزنی تک تک سهام داخل سبداست . اما این موضوع درخصوص ریسک سهام های یک سبد صادق نیست . اگر بتوانیم سبد سهامی تشکیل دهیم که بین تک تک سهامهای موجود درسبد کمترین ضریب همبستگی (Correlation) حاکم باشد درآن صورت می توانید مطمئن باشید که ریسک سبدتان بطوریقین کمتر از وزن ریسک تک تک سهامتان خواهدگردید.
برای بررسی دقیق این موضوع کوواریانس بین سهام های یک سبد بصورت 2 به2 محاسبه خواهند شد وترکیبی به نظر مناسب تر خواهد رسید که تعداد کوواریانسهای منفی مجموعه بیشتر ازمثبتهای آن باشند . ودر این بازی درصد تخصیص جزء سرمایه به یک سهم دارای تاثیرات قابل توجهی خواهد بود ، که برخی از نرم افزار های عمومی می تواند در این خصوص به کمک ما بیاید .
باوراینکه انتخاب تعدادسهام از صنایع مختلف الزاما می تواند مارا به یک حاشیه امنیتی مناسب برساند ، به طور قطع والزام ، قابل اتکاء نخواهد بود چه بسیار از سهم هایی که درصنایع مختلف قراردارند اما اگر نمودار بازده آنان را بایکدیگر مورد مقایسه قراردهیم شباهت های بسیاری دربین این دو قابل تشخیص خواهد بود واگراین دوسهم رادرقالب ریاضی نیزمورد مقایسه قراردهیم خواهیم دید که دارای کوواریانس بسیار قوی بایکدیگر هستند .
پس به خاطر داشته باشید که انتخاب دوشرکت از دوصنعت نه شرط لازم ونه شرط کافی برای تشکیل سبد سهام خواهد بود چه بسا دوسهم هم صنعت دارای ضریب همبستگی صفرباشند .
مدلهای ریاضی برمبنای یک سری اطلاعات که عموما ماهیت تاریخی دارند تصمیم گیری می نماید وتئوری های آماری نیز این طور عنوان میدارند که مجموعه اعداد به سمت میانگین تمایل بیشتری ازخود نشان خواهندداد . زمانی که ما تصمیمی رابراساس اطلاعات یک دوره 2 ساله تنظیم می کنیم باید انتظار داشته باشیم که با یک ضریب اطمینان بالایی دریک پریود 2ساله به انتظارات خودمان دست پیدا خواهیم نمود وهرچه دامنه این اطلاعات بیشتر باشد احتمال تحقق میانگین بازده نیزبیشتر خواهد بود . اما تا چه حد می توان به این اصل پایبند بود ؟
طبعا ریاضیات هرگز نمی تواند پیشبینی های بدون تردیدی را ازآینده ارایه دهد . زیرا ارقام درمحیط واقعی الزامی به رعایت قوانین ریاضی ندارند . چرا که بسیاری از عوامل غیر ریاضی وجود دارند که می توانند بربازار تاثیر بگذارد . اما می توان امید وار بود که تا مادامیکه شرایط قبلی که موجبات رشد یا افت یک شرکت ویا صنعت را فراهم نموده ، مهیا باشد ، می توان به این مدل اتکاء کرد درغیر این صورت زمان بازبینی آن فرارسیده است .»
همانطور که رفت تئوری مدرن پرتفولیو از نظر علمی ، اسحتکام وقدرت آن به اثبات رسیده وعملا جای تشکیک باقی نمی گذارد . اما موضوعی که یقینا به ذهن شما نیز خطور کرده این خواهد بود که آیا تشکیل سبد سهام در بازار ایران نیز کارایی لازم را دارا خواهد بود ؟
درپاسخ باید گفت که محاسبات مبتنی بر نظریه مدرن پرتفولیو نیاز به اطلاعات تاریخی مناسب دارد . تناسب اطلاعات تاریخی به معنی وفور اطلاعات می باشد به عبارتی هر چه میزان اطلاعات تاریخی یک سهم بیشتر باشد باید انتظار کسب نتایج مناسبتری را از این مدل داشت . اما حقیقت این است که بازار بورس ایران در طی سالهای 81 تا 83 بیشترین رشد تعدادی شرکتها را به خود دیده و بر همین اساس باید گفت که حجم بالایی از شرکتهای بازار سرمایه دارای عمق اطلاعاتی محدود می باشند و این امر قادر خواهد بود تا پیشبینی های آتی را کمی با چالش مواجه سازد .
اما آیا این موضوع بدین معنی است که باید اصل و ذات نظریه مدرن پرتفولیو با چالش مواجه خواهد گردید ؟
پاسخ منفی است چرا همانگونه که فوقا نیز تشریح گردید حتی اگر هیچگونه محاسبات ریاضی در خصوص ارتباط بین سهام یک پرتفوی انجام دهیم پرگونه سازی سبد سهام بصورت خودکار موجبات تخفیف ریسک مجموعه سرمایه گذاری را فراهم خواهد آورد . چرا که به ندرت میتوان بدترین انتخاب ممکن را در بازار انجام داد به نحوی که کلیه سهام موجود در یک پرتفوی دارای یک ضریب همنوایی کامل با یکدیگر باشند . پس در جمع بندی نهایی باید گفت که نظریه مدرن پرتفولیو در پی آن است تا با حرکت برروی مرز کارا (محدوده ای که میتوان در آن با کنترل ریسک بیشترین بازده ممکن را کسب نمود) به دنبال بهینه سازی موقعیت سرمایه گذاری است اما میتوان با گزینش تصادفی نیز اقدام به کاهش ریسک نمود اما یقینا انتخاب تصادفی منجر به لمس مرز کارا نخواهد بود .
پس همواره سعی کنیم تا با چند گونه سازی سرمایه گذاری خود هرگز تمام تخم مرغ ها را در یک سبد قرار ندهیم .....

تنبلی

خیلی وقته وبلاگ رو بروز نکردم شرمنده
باور کنید همیشه یادم میره اما سعی میکنم یه سری مطالب آموزشی تو سایت بزارم
تا آخر هفته حتما